Weź udział w quizie o patronie naszej szkoły gen. Władysławie Andersie!
Dowiedz się więcej o Generale polskich nadziei.
Kalendarium z życia generała broni Władysława Andersa :
11 VIII 1892 r. Władysław Anders urodził się w Błoniu – obecnie w granicach administracyjnych Krośniewic
VIII 1914 – 1916 służył w 3 Pułku Dragonów armii rosyjskiej
1916 – II 1917 odbył wojenny kurs Akademii Sztabu Generalnego w Piotrogrodzie
II – XI 1917 r. był szefem sztabu 7 Dywizji Strzelców armii rosyjskiej
XI 1917 – II 1918 służył jako dowódca szwadronu w 1 Pułku Ułanów Krechowieckich
III – VI 1918 r. był szefem sztabu 1 Dywizji Strzelców w I Korpusie Polskim gen. J. Dowbór – Muśnickiego
styczeń 1919 r. przybył do Poznania z gen. Dowbor-Muśnickim i został mianowany szefem wydziału operacyjnego i zastępcą szefa Sztabu Dowództwa Głównego Sił Zbrojnych w byłym zaborze pruskim.
9 II 1919 r. został Szefem Sztabu, pełniąc jednocześnie nadal (od 21 stycznia) obowiązki I. kwatermistrza. Na czele Sztabu był do 28 kwietnia 1919 r., aczkolwiek przejęcie jego funkcji przez następcę nastąpiło już 26 kwietnia.
23 IV 1919 – IX 1921 dowodził 1 Pułkiem Ułanów Wielkopolskich / 15 Pułk Ułanów Poznańskich
23 maja 1919 r. został formalnie przyjęty do Sił Zbrojnych b. zaboru pruskiego jako podpułkownik Sztabu Generalnego. Po podporządkowaniu Wojsk Wielkopolskich Naczelnemu Dowództwu WP, dekretem Naczelnego Wodza z 15 VII 1920 r. został zatwierdzony w stopniu majora kawalerii z dniem 1 IV 1920, a równocześnie wydanym rozkazem MSWojsk., uzyskał zgodę na korzystanie tytularne ze stopnia podpułkownika.
3 X 1921 r. został wyznaczony na zastępcę szefa Oddziału III Sztabu Generalnego MSWojsk.
X 1921 – 1923 studiował w Wyższej Szkole Wojennej w Paryżu
15 VIII 1924 r. został awansowany do stopnia pułkownika dyplomowanego Sztabu Generalnego
V 1925 r. brał udział w międzynarodowych zawodach hippicznych w Nicei gdzie polska ekipa pod jego kierunkiem odniosła zwycięstwo
do 12 V 1926 r. pełnił funkcje Szefa Sztabu Generalnego Inspektoratu Kawalerii
12 V 1926 r. był Szefem Sztabu wojsk wiernych rządowi w czasie przewrotu majowego
VII 1926 – V 1937 dowodził Samodzielną Brygadą Kawalerii “Brody”
1 I 1934r. został awansowany do stopnia generała brygady
V 1937 – 12 IX 1939 dowodził Nowogródzką Brygadą Kawalerii od 1 września 1939 r. skutecznie walczył na czele brygady z oddziałami niemieckiej 217 Dywizji Piechoty w pobliżu Mławy. 4 września, gdy Niemcy przełamali polską obronę pod Mławą, brygada wycofała się na Płock i została skierowana do obrony Wisły między Dobrzyniem a Czerwińskiem.
12 IX – 28 IX 1939 dowodził Grupa Operacyjną Kawalerii Po bojach pod Tomaszowem i Zamościem walczył z oddziałami Armii Czerwonej w okolicach Dernak i pod Tarką.
28 IX 1939 – 4 VIII 1941 przebywał w więzieniu sowieckim, najpierw we Lwowie, a od 29 lutego 1940 w moskiewskim więzieniu “na Łubiance”
10 VIII 1941 r. otrzymał awans na generała dywizji
14 VIII 1941 – 21 VII 1943 organizował i dowodził Armią Polską w ZSRR i na Środkowym Wschodzie: na Powołżu powstału bazy w Buzłuku, Tatiszczewie i Tockoje, od stycznia 1942 r. w Azji Środkowej m.in. w: Jangi Jul, Samarkandzie, Andiżan, od 4 kwietnia 1942 r do 1 września 1942 r. następowała ewakuacja polskich jednostek poprzez bazę w Krasnowodsku do Persji- Iranu, gdzie utworzono Armię Polską na Wschodzie, którą od listopada 1942 przegrupowano do baz w Mosulu, Kirkuku i Qizil Ribat, gdzie mieli osłać pola naftowe, od czerwca 1943 r. w Syrii i w Palestynie, gdzie 21 lipca 1943 r. otworzono 2 Korpus Polski działajacy w składzie 8 Armii Brytyjskiej, 2 Korpus Polski stacjonował od listopada 1943 do kwietnia 1944 r. w Egipcie (w tym czasie, od grudnia, trwał transport polskich jednostek do Włoch)
21 VII 1943 – 8 XI 1946 dowodził 2 Korpusem Polskim PSZ na Zachodzie
23 III 1944 r. decyzja o udziale 2 Korpusu Polskiego w ataku na Monte Cassino
marzec – maj 1944 r. przygotowania 2 Korpusu Polskiego do ataku na Monte Cassino
12 – 18 V 1944 r. bitwa o Monte Cassino
2 – 9 lipca 1944 bitwa nad Musone pod Loreto
18 lipca 1944 r. zdobycie Ankony Żołnierze odznaczyli się nie tylko walecznością. 3. Dywizja Strzelców Karpackich w pobliskim Loreto ugasiła pożar zabytkowej bazyliki, spowodowany niemieckim nalotem, za co dywizja została odznaczona przez samego papieża
21 kwietnia 1945 r. zajęcie Bolonii Polacy dzięki bardzo szybkiemu marszowi wyprzedzili m. in. Amerykanów, którzy mieli do pokonania znacznie krótszą drogę i wkroczyli do centrum miasta jako oswobodziciele, zatykając biało- czerwoną flagę. Była to ostatnia bitwa 2. Korpusu Polskiego we Włoszech i w II wojnie światowej.
26 II – 21 VI 1945 r. pełnił obowiązki Naczelnego Wodza i Generalnego Inspektora Sił Zbrojnych
3 IX 1946 r. PRL – owska Rada Ministrów pozbawiła gen. Władysława Andersa polskiego obywatelstwa
8 XI 1946 r. został mianowany Naczelnym Wodzem i Generalnym Inspektorem Sił Zbrojnych
16 V 1954 r. otrzymał awans na generała broni
1954 – 1970 był członkiem Rady Trzech naczelnego organu Tymczasowej Rady jedności Narodowej. Był założycielem i przewodniczącym Polskiej Fundacji Kulturalnej, strzegł Skarbu Narodowego, przewodniczył Radzie Macierzy Szkolnej i Radzie Instytutu Historycznego im. gen. Władysława Sikorskiego
12 V 1970 r. zmarł w Londynie, został pochowany na polskim cmentarzu wojennym na Monte Cassino.
1989 r. przywrócono obywatelstwo gen. broni Władysławowi Andersowi
15 IV 1995 r. prezydent RP Lech Wałęsa pośmiertnie nadał gen. Władysławowi Andersowi Order Orła Białego
Opracował: Piotr Stasiak
